Korkularımla yüzleşemiyorum. Karşıma çıktıkları anda arkama bakmadan koşmaya başlıyorum, durmadan, soluklanmadan, dehşet içinde.
Hayır sizin gibi değilim ben, güçlü, yenilmez, düştüğünde tek hareketle kalkabilenlerden değilim.
Yaşamıyorum… Hayatta kalıyorum yalnızca.
Tadım tuzum, hayalim, kendime hayrım yok. Parçası en başından eksik yapbozlar tamamlamaya çalışıyorum, sonu gelmeyeceğini bildiğim yollara koşuyorum yalınayak, yerler cam kırığı alabildiğince.
Beceremiyorum, sizden biri olamıyorum. Roman karakterlerinde arıyorum benzerlerimi, bulamıyorum. Kendimi de yazamıyorum.
Sizin gibi, olamıyorum…
VolkiKekezoglu
Haziran 14, 2019 — 1:31 pm
Satır aralarında belirtilmemiş lakin uzun metrajlı melankolik suç ortağı aranıyor olabilir. Şüphelenmedim değil ^^
Berrin Köknar
Haziran 14, 2019 — 7:32 pm
Böyle şeyler siparişle olmuyor Volkan beyciğim. Biraz kader kısmet biraz çaba.
Enis
Şubat 19, 2019 — 10:04 am
Farkında olup yaşayamamak ne eksikse onu tamamlayamamak…
Benzerini bulmam dileğiyle…