Şimdi romantik cümleler kurmayacağım sana ya da kızgınlığımı, kırgınlığımı ve hayal kırıklıklarımı yüklemeyeceğim omuzlarına. Öylesine seviyorum ki seni, sevgimle yormayacağım. Uzağında, tuzağında, nefesinin yokluğunda duracağım.
Biraz gerinde, bir gün düşmeye yeltenirsen şayet, seni tutmak için beni görmeyeceğin bir mesafede, kollayacağım bedenini, ruhun sende…
Şimdi, içimden seveceğim seni, kalbimden geçerken nefes alışverişinin ritmi ve bedenim yanıp tutuşurken tutkunla bir şey yokmuş ve her şey yolundaymış gibi davranacağım dışarıdan beni gören herkese karşı. Dik duracağım ruhum paramparça, kırık dökük, yıkık ve tükenmiş olsa da.
Tüm hayatımı sana adayacağım dersem yalan söylerim, sana hep olduğu gibi yalan söylemeyeceğim.
Önceliğim de olacaksın diyemem, ama değerlim kalacaksın ve bir zaman geçer de aklına düşersem ve “gel” dersen, geleceğim. Kalacağım diyemem. Ama geleceğim.
