Beklemek öyle despot bir duygu ki; ancak bekleyeme sadık olursan kavuşacağına, başka bir işe bakarsan beklediğini kaçıracağına inandırır seni.

Beklemeye esir olursun. Bu esarette, sevdiğini düşünmeye ara vermek bile affedilmez ihanettir, dilinden asılırsın. Düşünmediğin gecelerin utancını taşır sessizliğin.

Konusu hiç iç açıcı olmayan bir filmin, sırası hiç gelmeyen kavuşma sahnesi en çalışılmış sahnen olur.